Рубаи ошибки точики

Ширин​

Хор ману ту гул барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин,
Дилбари шӯху нозанин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

Чашми сиёҳи сурмагин, қоши камони усмагин,
Лаъли лабат асал барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

Оғӯши дилбар ними шаб, бӯса ба бӯса лаб ба лаб,
Бӯсаи гарму оташин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

Дилбари дилбари Чин, моҳу парию ангубин,
Аз ҳама ин ту беҳтарин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

Бурда қарори ман зи даст, раҳравиҳои кабки маст,
Нозу адоҳоша бубин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

Орифии хаста кунун, ба зулфи ту баста кунун,
Ғазалсаро гаштам чунин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.

---

Ошиқам, дар ҷигарам Тур нигаҳ доштаанд,
Чун туро дар нигаҳам нур нигаҳ доштаанд.
Ман агар бонги Аналҳақ назадам, айб магир,
Ошиқон ҳурмати Мансур нигаҳ доштаанд!
Ҷом пайваста ба каф дораму мастӣ наравад,
Чун ду чашми ту, ки махмур нигаҳ доштаанд.
Чашм – ин беадаб аз рони сапед ор накард,
Подшаҳро ба дари мӯр нигаҳ доштаанд.
***
Кас ба иҷбор дили кас натавонад, ки барад,
Давлат он нест, ки маҷбур нигаҳ доштаанд.
Дур аз музди Худо бод гуруҳе, ки ба нон,
Халқро бардаву муздур нигаҳ доштаанд!
***
Исми аъзам, ки ҳама дар пайи он гум шудаанд,
Рамзи ишқ аст, ки мастур нигаҳ доштаанд.
Аз Худо то ба худам роҳи дароз омадаам,
Аз худам то ба Худо дур нигаҳ дошаанд.
***
Турбатамро ҳама соҳибназарон бӯса зананд,
Маҳшари ишқаму дар гур нигаҳ доштаанд.

Исфандиёри Назар

1.Эй дӯст, биё, то ғами фардо нахӯрем,
В-ин якдама умрро ғанимат шумарем.
Фардо, ки аз ин дайри куҳан даргузарем,
Бо ҳафтҳазорсолагон сарбасарем.

---

2.Гӯянд касон: «Биҳишт бо ҳур хуш аст»,
Ман мегӯям, ки «Оби ангур хуш аст!»
Ин нақд бигиру даст аз он нася бидор,
К-овози дуҳул шунидан аз дур хуш аст!

---

3.Ин қофилаи умр аҷаб мегузарад,
Дарёб даме, ки бо тараб мегузарад.
Соқӣ, ғами фардои қиёмат чӣ хӯрӣ?
Пеш ор пиёларо, ки шаб мегузарад.

---

4.Ин куҳнаработро, ки олам ном аст,
Оромгаҳи аблақи субҳу шом аст.
Базмест, ки вомондаи сад Ҷамшед аст,
Гӯрест, ки такягоҳи сад Баҳром аст.

---

5.З-он пеш, ки ғамҳот шабохун оранд,
Фармой, ки то бодаи гулгун оранд.
Ту зap найӣ, эй ғофили нодон, ки туро.
Дар хок ниҳанду боз берун оранд!

---

6.Чандон бихӯрам шароб, к-ин бӯйи шароб,
Ояд зи туроб, чуй шавам зери туроб.
Гар бар сари хоки ман расад махмуре,
Аз бӯйи шароби ман шавад масту хароб!

---

7.Ҷомест, ки ақл офарин мезанадаш,
Сад бӯса зи меҳр бар ҷабин мезанадаш.
В-ин кӯзагари даҳр чунин ҷоми латиф
Месозаду боз бар замин мезанадаш.

---

8.Ҳар рӯз бар онам, ки кунам шаб тавба,
Аз ҷому пиёлаи лаболаб тавба.
Акнун, ки расид вақти гул, тавба куҷо?
Дар мавсими гул зи тавба, ё раб, тавба.

---

9.Хайём, агар зи бода мастӣ, хуш бош!
Гар бо санаме даме нишастӣ, хуш бош!
Поёни ҳама кори ҷаҳон нестӣ аст,
Пиндор, ки нестӣ, чу ҳастӣ, хуш бош!

Рубоиёт аз Гулназар Келдӣ

---

10.Сармаст ба майхона гузар кардам дӯш.
Пире дидам масту сабӯе бар дӯш.
Гуфтам: «Зӣ Худо шарм надорӣ, эй пир?»
Гуфто, ки «Карим аст Худо, бода бинӯш!»

---

11.Асрори азалро на ту дониву на ман,
В-ин ҳарфи муаммо на ту хониву на ман.
Ҳаст аз паси парда гуфтугӯйи ману ту,
Чун парда барафтад, на ту мониву на ман.

---

12.Лаб бар лаби кӯза бурдам аз ғояти оз.
То з-ӯ талабам воситаи умри дароз.
Бо ман ба забони ҳол мегуфт ин роз:
«Ман ҳам чу ту будаам, даме бо ман соз!»

---

13.Гар бар фалакам даст будӣ чун Яздон,
Бардоштаме ман ин фалакро зи миён.
Аз нав фалаке чунон дигар сохтаме,
К-озода ба коми дил расидӣ осон.

---

14.Некиву бадӣ, ки дар ниҳоди башар аст,
Шодиву ғаме, ки дар қазову қадар аст.
Бо чарх макун ҳавола, к-андар раҳи ақл,
Чарх аз ту ҳазор бор бечоратар аст!

Рубоёти Умари Хайём бо забони Русӣ >>

Рубаи Омар Хайяма

---

15.Гул гуфт, ки ман Юсуфи Мисри чаманам,
Ёқути гаронмояи пурзар даҳанам!
Гуфгам: «Чу ту Юсуфӣ, нишоне бинамой!»
Гуфто, ки ба хун ғарқа, нигар, пираҳанам!

---

16.Бар раҳгузарам ҳазор ҷо дом ниҳӣ,
Гӯйӣ, ки бигирамат, агар гом ниҳӣ.
Як зарра зи ҳукми ту Ҷаҳон холӣ нест,
Ҳукмам ту куниву осиям ном ниҳӣ!

---

17.Гӯянд биҳишту ҳуру ъин хоҳад буд,
Он ҷо майи нобу ангубин хоҳад буд.
Гар мо маю маъшуқпарастем, равост,
Чун оқибати кор ҳамин хоҳад буд!

---

18.Бар кӯзагаре парер кардам гузаре.
Аз хок ҳаменамуд ҳар дам ҳунаре.
Ман дидам, агар падид ҳар бебасаре,
Хоки падарон дар кафи ҳар кӯзагаре.

---

19.Афсӯс, ки номаи ҷавонӣ тай шуд,
В-он тозабаҳори зиндагонӣ дай шуд!
Он мурғи тараб, ки номи ӯ буд шабоб,
Афсӯс, надонам, ки кай омад, кай шуд?

---

20.Имшаб пай ратли якманӣ хоҳам кард,
Худро ба ду ҷоми май ғанӣ хоҳам кард.
Аввал се талоқи ақлу дин хоҳам дод.
Пас, духтари разро ба занӣ хоҳам кард.

---

21.Ҳар ҷо, ки гулеву лолазоре будаст,
Аз сурхии хуни шаҳриёре будаст.
Ҳар ҷо, ки бунафша аз замин мерӯяд,
Холест, ки бар рухи нигоре будаасг.

---

22.Ёрон, чу ба иттифоқ меод кунед,
Худро ба ҷамоли якдагар шод кунед,
Соқӣ чу майи маона бар каф гирад,
Бечора маро ҳам ба дуо ёд кунед.

---

23.Дар коргаҳи кӯзагаре рафтам дӯш,
Дидам ду ҳазор кӯза гӯёву хамӯш.
Ногоҳ яке кӯза баровард хурӯш:
«Ку кӯзагару кӯзахару кӯзафурӯш?!»

Пандномаи Аттори Нишопурӣ

---

24.Мо лӯъбатаконему фалак лӯъбатбоз,
Аз рӯи ҳақиқат, на ки аз рӯи маҷоз;
Бозича ҳамекунем бар наъти вуҷуд,
Афтем ба сандуқи адам як – як боз.

---

25.Ин кӯза чу ман ошиқи зоре будаст.
Дар банди сари зулфи нигоре будаст.
В-ин даста, ки дар гардани ӯ мебинӣ,
Дастест, ки бар гардани ёре будаст.

---

26.3-овардани ман набуд гардунро суд,
В-aз бурдани ман ба иззу ҷоҳаш нафузуд.
В-аз ҳеҷ касе низ ду гӯшам нашунуд,
К-овардану бурдани ман, аз баҳри чӣ буд?

---

27.Он қаср, ки бар чарх ҳамезад паҳлӯ.
Бар даргаҳи ӯ шаҳон ниҳодандӣ рӯ.
Дидам ба сари кунгурааш фохтае
Биншаста ҳамегуфт, ки: «Ку? Ку? Ку? Ку?»

---

28.Шодӣ биталаб, ки ҳосили умр ғамест,
Ҳар зарра зи хоки Кайқубодеву Ҷамест.
Аҳволи ҷаҳону мулки гетӣ яксар.
Хобеву хаёлеау фиребеву дамест.

---

29.Пеш аз ману ту лайлу наҳоре будаст,
Гарданда фалак бар сари коре будаст.
Зинҳор, қадам ба хок оҳиста ниҳӣ,
К-он мардумаки чашми нигоре будаст.

---

30.Аз омадану рафтани мо суде ку?
В-аз тори вуҷуди умри мо пуде ку?
Аз оташи чарх ҷисми покони вуҷуд,
Месӯзаду хок мешавад, дуде ку?

---

31.Афсӯс, ки сармоя зи каф берун шуд,
В-аз дасти аҷал басе ҷигарҳо хун шуд.
Кас н-омад аз он ҷаҳон, ки орад хабаре,
Аҳволи мусофирони дунё чун шуд?

---

32.Эй кош, ки ҷои орамидан будӣ,
Ё ин раҳи дурро расидан будӣ.
Кош аз паси сад ҳазор сол аз дили хок,
Чун сабза умеди бардамидан будӣ.

Рубоиётро бо забони англисӣ хонед >> 

The Rubaiyat of Omar Khayyam

---

33.Афлок, ки ҷуз ғам нафизоянд дигар,
Бинҳанд яке, то бирабоянд дигар.
Ноомадагон агар бидонанд, ки мо
Аз даҳр чӣ мекашем, н-оянд дигар.

---

34.Хуш бош, ки ғусса бекарон хоҳад буд,
Дар чарх қирони ахтарон хоҳад буд.
Хиште, ки зи хоки ту бихоҳанд задан
Девори саройи дигарон хоҳад буд.

---

35.Аз тан чу бирафт ҷони поки ману ту,
Хиште ду ниҳанд бар мағоки ману ту.
В-он гаҳ зи барои хишти гӯри дигарон,
Дар колбаде кашанд хоки ману ту.

---

36.Нокарда гунаҳ дар ин ҷаҳон кист? Бигӯ!
В-он кас, ки гунаҳ накард, чун зист? Бигӯ!
Ман бад кунаму ту бад мукофот диҳӣ,
Пас, фарқ миёни ману ту чист? Бигӯ!

---

37.Он косагаре, ки косаи сарҳо кард.
Дар косагарӣ санъати худ пайдо кард.
Бар хони вуҷуди мо нагун коса ниҳод,
В-он косаи сарнагун пур аз савдо кард.

---

38.Ин чарх чу тосест нагун афтода.
Дар вай ҳама зиракон забун афтода.
Дар дӯстии шишаву соғар нигаред:
Лаб бар лабу дар миёна хун афтода.

---

39.Бар санг задам дӯш сабӯйи кошӣ,
Сармаст будам, ки кардам ин авбошӣ.
Бо ман ба забони ҳол мегӯфт сабӯй:
«Ман чун ту будам, ту низ чун ман бошӣ»

---

40.Гар гул набувад насиби мо, хор бас аст,
В-ар нур ба мо намерасад, нор бас аст.
Гар ҳирқаву хонақоҳу шайхӣ набувад,
Ноқусу калисиёву зуннор бас аст.

---

41.Сад хона зи хуноби дилам вайрон аст,
В-аз гиряи зор бим сад чандон аст.
Аз ҳар мижа новадони хун аст равон,
Гар ман мижаро ба ҳам занам, туфон аст.

---

42.Мову маю маъшуқ дар ин кунҷи хароб,
Ҷону дилу ҷому ҷома дар раҳни шароб.
Фориғ зи умеди раҳмату бими азоб,
Озод зи хоку бод в-аз оташу об!

Шеърхои ошики

---

43.Бархез, дило, ки чанг бар чанг занем,
Май нӯш кунему ном бар нанг занем.
Саҷҷода ба як пиёла май бифрӯшем,
В-ин шишаи ному нанг бар санг занем.

---

44.Абр омаду боз бар сари сабза гирист,
Бе бодаи арғувон намебояд зист.
Ин сабза, ки имруз тамошогаҳи мост,
То сабзаи хоки мо тамошогаҳи кист?

---

45.Соқӣ, гулу сабза бас тарабнок шудаст,
Дарёб, ки ҳафтаи дигар хок шудаст.
Май нӯшу гуле бичин, ки то дарнигарӣ,
Гул хок шудасту сабза ҳам пок шудаст.

---

46.Мо хирқаи зуҳд бар сари хум кардем,
В-аз хоки харобот таяммум кардем.
Бошад, ки зи хоки майкада дарёбем.
Он умр, ки дар мадрасаҳо гум кардем.

---

47.Чун даргузарам, ба бода шӯед маро,
Талкин зи шароби ноб гӯед маро.
Хоҳед ба рӯзи ҳашр ёбед маро,
Аз хоки дари майкада ҷӯед маро.

---

48.Ибриқи майи маро шикастӣ, Раббӣ,
Бар май дари айшро бубастӣ, Раббӣ.
Бар хок бирехтӣ майи гулгунро,
Хокам ба даҳан, магар ту мастӣ, Раббӣ?!

---

49.Гар бода хӯрӣ, ту бо хирадмандон хӯр,
Ё бо санами тозарухи хандон хӯр!
Бисёр махӯр, фош макун, вирд масоз,
Кам-кам хӯру гаҳ-гаҳ хӯру пинҳон хӯр!

---

50.То ҳушёрам, тараб зи ман пинҳон аст,
Чун маст шудам, дар хирадам нуқсон аст.
Ҳолест миёни мастиву ҳушёрӣ,
Ман бандаи он, ки зиндагонӣ он аст!

---

умари хайем, рубоиет хайем, умари хайем рубоиет, умари хайем забони точики, умари хайем бо забони точики, рубоиети хайем, рубоиети умари хайем, умаров хайем, умар хайем, умари хайем рубоиет бо забони точики, рубоиети умари хайем бо забони точики, дар бораи умари хайем,рубоиёти Умари Хайём бо забони тоҷикӣ, Хаём, рубаи Омар Хайям на таджикском языке, рубои, рубаи, рубоӣ.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Ҳамин ишқ аст, ки месузад сару пои вуҷуди ман
Сару пои вуҷуди ман, тамоми тору пуди ман,
На дилам дар канор ояд, На сабру ихтиёр ояд,
Намеои азизи ман, ки бо ту навбаҳор ояд.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Хуршеди сипеҳри лоязоли, ишқ аст,
Мурғи чамани хучастафоли ишқ аст.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Хайр, бо ту тӯю иди ман тамом,
Зиндагӣ бо ту насиби ман нашуд.
Рафтию гуфтӣ аҷаб не дар дилат
«Дар раҳи умрам ҳабиби ман нашуд».

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Оҳ, ин хат хати як ҷононест,
Ёфтам ногаҳаш аз байни китоб.
Хондаму боз бихондам онро,
Охираш буд «фиристед ҷавоб!»

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Ту, ки атвори хушу чеҳраи зебо дорӣ,
Қудрати тозанигаҳдории дунё дорӣ.
Метавонӣ сабаби бахти ягон ёр шавӣ,
Сабаби зиндагию шодии бисёр шавӣ.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Дили ман нест чу обе, ки ба ҳар ҷӯй давад,
Дили ман нест насиме, ки ба ҳар сӯй давад.
На чу овора ба ҳар ҷо ба такопӯй давад,
Лек, чун ҳусни туро дид, бирафт аз паи ту.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Эй ишқ, эй тараннуми номат таронаҳо,
Маъшуқи ошнои ҳама ошиқонаҳо,
Эй маъни ҷамол ба ҳар сурате ки ҳаст
Мазмуну муҳтавои тамоми таронаҳо

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Гуфтӣ, ки аҷиб аст, туро хонаву дар нест,
Оё бувадат боми само боми иморат?
Гуфтӣ, ки пули якмаҳаат қимати тоқист,
Бо чукрӣ магар умр барӣ, умри бароҳат?

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Духтаре рӯзе ба ман мактуб дод,
Буд мактубаш муҳаббатномае.
Буд арзи ишқи софе, эътиқод
Бо забони коғазею хомае.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Дар байни нозанинон моҳи замон туӣ, ту,
Дар олами муҳаббат меҳри ҷахон туӣ, ту.
Равшан намояд ин дар дилро фурӯғи ҳуснат,
Ҳам нури чашми хар як пиру ҷавон туӣ, ту.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Навиштам номи поки дилбареро,
Пас аз он байти ишқие навиштам.
Навиштам номи худро ҳам дар он ҷо,
Навиштам номи рӯзу моҳро ҳам.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Ишқи ман ин турна не , к-ояд фақат рӯзи баҳор,
Нест ё чун кӯчаи сарбас дар шаҳри қадим.
Вай наметарсад зи фасли гаму сарди рӯзгор,
Вай бувад пуррафтуо, пуркор чун роҳи азим

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Қуҷоиву куҷоӣ, ишқи аввал?
Намеоӣ, намеоӣ чаро ту?
Дигар як лаҳза, дареғо,
Ба ёди худ намеорӣ маро ту.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Биё, ёрам,
Биёву бин гули ишқу умедам,
Биёву чин гули сурху сафедам.
Биё, ёрам,
Ки чун боди гулафшон бигзарад зуд
Баҳори гулнисорам.
Биё, ёрам,
Ки дар дил аз ҷудоӣ ғусса дора,
Бароят дар лабонам бӯсса дорам.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Туром ан дуст медорам,
Туро хоҳам, туро ҷуям,
Ки то шоми маҳтобӣ
Бароят рози дил гуям

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Чашми ман нуру сафо мехоҳад,
Қалби ман сидқу вафо мехоҳад.
Ҷони ман ишқи туву меҳри ман
Меҳрубонии туро мехоҳад.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Диле дорам, ки дилдоре надорад,
Ғаме дорам, ки ғамхоре надорад,
Муҳаббат ҷони ман дар оташ афканд,
Ба оби дидаам коре надорад.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Ишқи худро оқибат дарёфтам
Чун умед аз ноумеди ҷаҳон.
Ишқ дар боғи дилам пажмурда буд,
Руст аз доғи дилам ӯ ногаҳон.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

Туро ранҷур мебинам,
Фиғон аз ранҷи дунёӣ!
Дилат аз ишқ менола.
Шаби торики танҳоӣ.

Давомаш >>>

—————— **** ——————

---

---