Ҳамин ишқ аст, ки месузад сару пои вуҷуди ман
Сару пои вуҷуди ман, тамоми тору пуди ман,
На дилам дар канор ояд, На сабру ихтиёр ояд,
Намеои азизи ман, ки бо ту навбаҳор ояд.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Хуршеди сипеҳри лоязоли, ишқ аст,
Мурғи чамани хучастафоли ишқ аст.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Хайр, бо ту тӯю иди ман тамом,
Зиндагӣ бо ту насиби ман нашуд.
Рафтию гуфтӣ аҷаб не дар дилат
«Дар раҳи умрам ҳабиби ман нашуд».
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Оҳ, ин хат хати як ҷононест,
Ёфтам ногаҳаш аз байни китоб.
Хондаму боз бихондам онро,
Охираш буд «фиристед ҷавоб!»
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Ту, ки атвори хушу чеҳраи зебо дорӣ,
Қудрати тозанигаҳдории дунё дорӣ.
Метавонӣ сабаби бахти ягон ёр шавӣ,
Сабаби зиндагию шодии бисёр шавӣ.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Дили ман нест чу обе, ки ба ҳар ҷӯй давад,
Дили ман нест насиме, ки ба ҳар сӯй давад.
На чу овора ба ҳар ҷо ба такопӯй давад,
Лек, чун ҳусни туро дид, бирафт аз паи ту.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Эй ишқ, эй тараннуми номат таронаҳо,
Маъшуқи ошнои ҳама ошиқонаҳо,
Эй маъни ҷамол ба ҳар сурате ки ҳаст
Мазмуну муҳтавои тамоми таронаҳо
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Гуфтӣ, ки аҷиб аст, туро хонаву дар нест,
Оё бувадат боми само боми иморат?
Гуфтӣ, ки пули якмаҳаат қимати тоқист,
Бо чукрӣ магар умр барӣ, умри бароҳат?
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Духтаре рӯзе ба ман мактуб дод,
Буд мактубаш муҳаббатномае.
Буд арзи ишқи софе, эътиқод
Бо забони коғазею хомае.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Дар байни нозанинон моҳи замон туӣ, ту,
Дар олами муҳаббат меҳри ҷахон туӣ, ту.
Равшан намояд ин дар дилро фурӯғи ҳуснат,
Ҳам нури чашми хар як пиру ҷавон туӣ, ту.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Навиштам номи поки дилбареро,
Пас аз он байти ишқие навиштам.
Навиштам номи худро ҳам дар он ҷо,
Навиштам номи рӯзу моҳро ҳам.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Ишқи ман ин турна не , к-ояд фақат рӯзи баҳор,
Нест ё чун кӯчаи сарбас дар шаҳри қадим.
Вай наметарсад зи фасли гаму сарди рӯзгор,
Вай бувад пуррафтуо, пуркор чун роҳи азим
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Қуҷоиву куҷоӣ, ишқи аввал?
Намеоӣ, намеоӣ чаро ту?
Дигар як лаҳза, дареғо,
Ба ёди худ намеорӣ маро ту.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Биё, ёрам,
Биёву бин гули ишқу умедам,
Биёву чин гули сурху сафедам.
Биё, ёрам,
Ки чун боди гулафшон бигзарад зуд
Баҳори гулнисорам.
Биё, ёрам,
Ки дар дил аз ҷудоӣ ғусса дора,
Бароят дар лабонам бӯсса дорам.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Туром ан дуст медорам,
Туро хоҳам, туро ҷуям,
Ки то шоми маҳтобӣ
Бароят рози дил гуям
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Чашми ман нуру сафо мехоҳад,
Қалби ман сидқу вафо мехоҳад.
Ҷони ман ишқи туву меҳри ман
Меҳрубонии туро мехоҳад.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Диле дорам, ки дилдоре надорад,
Ғаме дорам, ки ғамхоре надорад,
Муҳаббат ҷони ман дар оташ афканд,
Ба оби дидаам коре надорад.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Ишқи худро оқибат дарёфтам
Чун умед аз ноумеди ҷаҳон.
Ишқ дар боғи дилам пажмурда буд,
Руст аз доғи дилам ӯ ногаҳон.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Туро ранҷур мебинам,
Фиғон аз ранҷи дунёӣ!
Дилат аз ишқ менола.
Шаби торики танҳоӣ.
Давомаш >>>
—————— **** ——————
Ширин
Хор ману ту гул барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин,
Дилбари шӯху нозанин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Чашми сиёҳи сурмагин, қоши камони усмагин,
Лаъли лабат асал барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Оғӯши дилбар ними шаб, бӯса ба бӯса лаб ба лаб,
Бӯсаи гарму оташин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Дилбари дилбари Чин, моҳу парию ангубин,
Аз ҳама ин ту беҳтарин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Бурда қарори ман зи даст, раҳравиҳои кабки маст,
Нозу адоҳоша бубин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Орифии хаста кунун, ба зулфи ту баста кунун,
Ғазалсаро гаштам чунин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Ошиқам, дар ҷигарам Тур нигаҳ доштаанд,
Чун туро дар нигаҳам нур нигаҳ доштаанд.
Ман агар бонги Аналҳақ назадам, айб магир,
Ошиқон ҳурмати Мансур нигаҳ доштаанд!
Ҷом пайваста ба каф дораму мастӣ наравад,
Чун ду чашми ту, ки махмур нигаҳ доштаанд.
Чашм – ин беадаб аз рони сапед ор накард,
Подшаҳро ба дари мӯр нигаҳ доштаанд.
***
Кас ба иҷбор дили кас натавонад, ки барад,
Давлат он нест, ки маҷбур нигаҳ доштаанд.
Дур аз музди Худо бод гуруҳе, ки ба нон,
Халқро бардаву муздур нигаҳ доштаанд!
***
Исми аъзам, ки ҳама дар пайи он гум шудаанд,
Рамзи ишқ аст, ки мастур нигаҳ доштаанд.
Аз Худо то ба худам роҳи дароз омадаам,
Аз худам то ба Худо дур нигаҳ дошаанд.
***
Турбатамро ҳама соҳибназарон бӯса зананд,
Маҳшари ишқаму дар гур нигаҳ доштаанд.
Исфандиёри Назар
Равон намудани паёмак (смс)-ҳо ва шеърхои ошики / ошиқӣ / ошиқи / ишқ ба дӯстдошта нишонаи меҳру муҳаббати зиёд буда, ишқ ва дӯстдориро меафзояд. Дар ин матлаб байт ва шеърхои ошиконаи халқиро гирдоварӣ намудем, ки метавонед аз онҳо истифода намоед. Шеърхои ошики инҷо >>
Бо ишқ агар ғарқи нишотам карданд.
Бо абр дучори эҳтиётам карданд.
То он ки қадам ба роҳи каҷ бигзорам,
Абрӯи туро пули сиротам карданд.
Ошиқӣ пайдост аз зории дил,
Нест беморӣ чу бемории дил.
Иллати ошиқ зи иллатҳо ҷудост,
Ишқ устурлоби асрори Худост.
Давоми матн пас аз блоки реклама
Ошиқӣ гар з-ин сару г-ар зон сар аст,
Оқибат моро бад-он сар раҳбар аст.
Ҳарчӣ гуям ишқро шарҳу баён,
Чун ба ишқ оям, хиҷил бошам аз он.
Гарчӣ тафсири забон рушангар аст,
Лек ишқи безабон рушантар аст.
Чун қалам андар навиштан мешитофт,
Чун ба ишқ омад қалам бар худ шикофт.
Ақл дар шарҳаш чу хар дар гил бихуфт,
Шарҳи ишқу ошиқӣ ҳам ишқ гуфт.
Ишқҳое, к-аз пайи рангӣ бувад,
Ишқ набвад оқибат нанге бувад.
Мавлоно
Шеърхои ошики
Дилдода манам ба сӯи ту ҷонона,
Уфтода манам ба кӯи ту девона.
То гул начинам зи рӯи ту мастона,
Ором нагирам шому сабоҳ парвона.
Шукрона, ки дар майкада май менӯшам,
То маст нашавам, майи фироқ менӯшам.
Бо меҳру вафо гарм кунӣ оғӯшам,
Аз лаъли лабат сабӯ-сабӯ менӯшам.
Хоҳам, ки даме зеби канорам бошӣ,
Ошуфтаю зору беқарорам бошӣ.
Парвои мани музтару мискин чи кунӣ?
Файзи чаману фасли баҳорам бошӣ.
З-ишқат ба чаман булбули хуш илҳонам,
Ҳар шому саҳар ширу шакар мехонам.
Лутфе бинамо, то шиканад армонам,
Ман гармии оғӯши туро пазмонам.
Шукруллоҳ чун туро ба бар мегирад,
Хоки қадамат ба барги тар мегирад.
Ин дил ба Худо шӯру шарар мегирад,
Чашми тари ман нури басар мегирад.
Шукруллоҳ Сироҷ
Чи гуна дӯст надорам туро, ки ҷони манӣ?
Ту гармии нафаси бӯса дар лабони манӣ.
Ман аз сабуи ду чашмат шароб менӯшам,
Ки, эй азизтарин отифа аз они манӣ.
Нигоҳи гарми ту гармии зиндагии ман аст,
Ту бо канори пур аз нур ошёни манӣ.
Ба ҳарфи нокасу кас ру маёр, ки ба Худо,
Гули сари сабади боғу бӯстони манӣ!
Ҳазор атри гулистон, ки ояд аз бағалат,
Шабеҳи тозағазалҳои шойгони манӣ.
Чӣ қадр ошиқатам, ахтарон гувоҳи мананд,
Ту офтоби манӣ, моҳи осмони манӣ
Насимгуна биёву бигир оғушам,
Зи бас ягонатарин ёри ҷовидони манӣ.
Ту баргузидатарин шеъри ноби Абдумалик,
Ту шоиронатарин ҳарфи достони манӣ!
Бобаки Суғдӣ
Эй ёр, биё, беди лаби ҷӯи ту бошам,
Гар бод вазад, шона бар он мӯи ту бошам.
Болои сарат сояфикан чатр шавам ман,
Чун барг бирезам, ба сару рӯи ту бошам.
Ман бӯса занам рӯю баногӯши туро чанд,
Чун маст зи атри гули хушбӯи ту бошам.
Гар амр кунӣ, гӯш ба фармони ту ҳастам,
Бошад, ки ғуломе ба дару кӯи ту бошам.
Гар ҷону сар аз ман ту бихоҳӣ, диҳамат, лек
Бигзор шабу рӯз ба паҳлӯи ту бошам.
Ҷамшед Орифиён
Ширин
Хор ману ту гул барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин,
Дилбари шӯху нозанин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Чашми сиёҳи сурмагин, қоши камони усмагин,
Лаъли лабат асал барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Оғӯши дилбар ними шаб, бӯса ба бӯса лаб ба лаб,
Бӯсаи гарму оташин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Дилбари дилбари Чин, моҳу парию ангубин,
Аз ҳама ин ту беҳтарин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Бурда қарори ман зи даст, раҳравиҳои кабки маст,
Нозу адоҳоша бубин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Орифии хаста кунун, ба зулфи ту баста кунун,
Ғазалсаро гаштам чунин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Ошиқам, дар ҷигарам Тур нигаҳ доштаанд,
Чун туро дар нигаҳам нур нигаҳ доштаанд.
Ман агар бонги Аналҳақ назадам, айб магир,
Ошиқон ҳурмати Мансур нигаҳ доштаанд!
Ҷом пайваста ба каф дораму мастӣ наравад,
Чун ду чашми ту, ки махмур нигаҳ доштаанд.
Чашм – ин беадаб аз рони сапед ор накард,
Подшаҳро ба дари мӯр нигаҳ доштаанд.
***
Кас ба иҷбор дили кас натавонад, ки барад,
Давлат он нест, ки маҷбур нигаҳ доштаанд.
Дур аз музди Худо бод гуруҳе, ки ба нон,
Халқро бардаву муздур нигаҳ доштаанд!
***
Исми аъзам, ки ҳама дар пайи он гум шудаанд,
Рамзи ишқ аст, ки мастур нигаҳ доштаанд.
Аз Худо то ба худам роҳи дароз омадаам,
Аз худам то ба Худо дур нигаҳ дошаанд.
***
Турбатамро ҳама соҳибназарон бӯса зананд,
Маҳшари ишқаму дар гур нигаҳ доштаанд.
Исфандиёри Назар
Рубоиву байтхои ошики
Рафтам, ки мабод бе ту хуш як нафасам
В-аз гардиши рӯзгор ин доғ басам
Гар марг нахезаду наёяд зи пасам
Охир рӯзе ба хидматат боз расам
Ай аз гули сурх ранг бирбудаву бӯ,
Ранг аз пайи рух рабуда, бӯ аз пайи мӯ.
Гулранг шавад, чу рӯй шӯйӣ, ҳама ҷӯ,
Мушкин гардад, чу мӯ фишонӣ, ҳама кӯ.
***
Бе рӯйи ту хуршеди ҷаҳонсӯз мабод,
Ҳам бе ту чароғи оламафрӯз мабод.
Бо васли ту кас чу ман бадомӯз мабод,
Рӯзе, ки туро набинам, он рӯз мабод!
***
Бар ишқи туам на сабр пайдост, на дил,
Бе рӯйи туам на ақл барҷост, на дил.
Ин ғам, ки марост, кӯҳи Қоф аст, на ғам,
Ин дил, ки турост, санги хорост, на дил.
Рӯдакӣ
Хуршед нахоҳам, ки барояд то ту
Танҳо равию соя наёяд бо ту!
Шарбате аз лаби лаълаш начашидему бирафт
Рӯйи маҳпайкари ӯ сер надидему бирафт
Падид омад русуми бевафоӣ
Намонд аз кас нишони ошноӣ
Биё бо мо маварз ин кинадорӣ,
Ки ҳаққи суҳбати дерина дорӣ.
Лабаш мебусаму дар мекашам май,
Ба оби зиндагонӣ бурдаам пай.
На розаш метавонам гуфт бо кас
На касро метавонам дид бо вай
Висоли ӯ зи умри ҷовидон беҳ,
Худовандо маро он деҳ, ки он беҳ.
Абрукамон зи ғамат дилгирум,
Усма накаш ба Худо мемирум.
Навиштам аз ду зулфи банд бандат,
Навиштам аз лабони ҳамчу қандат.
Баландӣ то ки ёбад мисраи ман,
Навиштам аз қади боло баландат!
шеърхои ошики точики, шеърхои ошики барои дустдошта, шеърхои ошики барои духтари дустдошта
Метарсам – Шеъри ошики
Ало, эй беҳтар аз дунё, зи чашмони ту метарсам,
Наметарсам, зи кас, аммо, зи чашмони ту метарсам.
Агар чашми ту фармояд: “ғуломам бош”, хоҳам буд
Ки аз баъди Худо танҳо зи чашмони ту метарсам.
Ду чашмони ту дарёянд, аммо сахт тӯфонӣ,
Наметарсам ман аз дарё, зи чашмони ту метарсам.
Чӣ савдоест дар чашмат, ки бо ин қадр шайдоӣ
Мани пуршӯру пурсавдо зи чашмони ту метарсам.
Зи чашмони ту метарсам, – агар пурсад маро зоҳид,
Ва ё аз маҳшари фардо? Зи чашмони ту метарсам.
Чунин мегӯяму аммо ба ёди чашмҳои ту
Дилам гум мезанад оё, зи чашмони ту метарсам?
Робия Холмирзо
Абрукамон ту дилбари лабшакарӣ.
Сухтай дили ман кардай хуни ҷигарӣ.
Сад оташи тез агар расад бар ҷонам
Боке набувад агар ту бар ман нигарӣ
Ҷингила мӯи ту,
Бӯсаи абрӯи ту.
Ошиқи рӯят манам
Дилдодаи кӯи ту
Ёр аз дили мо хабар надорад,
Ё оҳи дилам асар надорад.
Ҷуз ишқ ҷаҳон ҳунар надорад
Ё дил ҳунари дигар надорад.
Табрикотҳо барои дӯстдошта, барои зодрӯзи падару модар, бародар ва дигар хешовандонро инҷо дарёбед >>ТАБРИКОТ
шеърхои ошики, шеърхои ошикона, шеърхои точики, шеърхои барои, скачать шеърхои ошики барои духтар, картинки шеърхои, ошик, ошик скачать, ошики точики, ошик 2020, шеърхои ошики, эрони ошики, картинки ошики, музыка ошик, картинкахои ошики
-
#1
Равон намудани паёмак (смс)-ҳо ва шеърхои ошики / ошиқӣ / ошиқи / ишқ ба дӯстдошта нишонаи меҳру муҳаббати зиёд буда, ишқ ва дӯстдориро меафзояд. Дар ин матлаб байт ва шеърхои ошиконаи халқиро гирдоварӣ намудем, ки метавонед аз онҳо истифода намоед. Шеърхои ошики инҷо >>
Последнее редактирование:
-
#2
Харгиз аз ёди ман он сарви хиромон наравад шеър.
Харгиз аз ёди ман он сарви хиромон наравад.
Ҳаргизам нақши ту аз лавҳи, дилу ҷон наравад,
Ҳаргиз аз ёди ман он сарви хиромон наравад.
Ончунон меҳри туам дар дилу ҷон чой гирифт,
Ки гарам сар биравад, аз дилу аз ҷон наравад.
Аз димоғи мани саргашта хаёли руҳи дӯст
Ба ҷафои фалаку ғуссаи даврон наравад.
Ҳар чи чуз бори ғамат бар дили м искини, ман аст,
Биравад ин дили ман в-аз дили ман он наравад.
Дар азал баст дилам бо сари, зулфат пайванд,
Тo абад сар накашад в-аз сари паймон наравад.
Гар равад аз пайи хубон дили ман маъзур аст,
Дард дорад, чи кунад, к-аз пайи дармон наравад.
Ҳар кӣ хоҳад, ки чу Ҳофиз нашавад саргардон,
Дил ба хубон надихад в-аз пайи эшон наравад!
Ҳофизи Шерозӣ
Последнее редактирование:
-
#3
Бо ишқ агар ғарқи нишотам карданд.
Бо абр дучори эҳтиётам карданд.
То он ки қадам ба роҳи каҷ бигзорам,
Абрӯи туро пули сиротам карданд.
Ошиқӣ пайдост аз зории дил,
Нест беморӣ чу бемории дил.
Иллати ошиқ зи иллатҳо ҷудост,
Ишқ устурлоби асрори Худост.
Ошиқӣ гар з-ин сару г-ар зон сар аст,
Оқибат моро бад-он сар раҳбар аст.
Ҳарчӣ гуям ишқро шарҳу баён,
Чун ба ишқ оям, хиҷил бошам аз он.
Гарчӣ тафсири забон рушангар аст,
Лек ишқи безабон рушантар аст.
Чун қалам андар навиштан мешитофт,
Чун ба ишқ омад қалам бар худ шикофт.
Ақл дар шарҳаш чу хар дар гил бихуфт,
Шарҳи ишқу ошиқӣ ҳам ишқ гуфт.
Ишқҳое, к-аз пайи рангӣ бувад,
Ишқ набвад оқибат нанге бувад.
Мавлоно
-
#4
Шеърхои ошики
Дилдода манам ба сӯи ту ҷонона,
Уфтода манам ба кӯи ту девона.
То гул начинам зи рӯи ту мастона,
Ором нагирам шому сабоҳ парвона.
Шукрона, ки дар майкада май менӯшам,
То маст нашавам, майи фироқ менӯшам.
Бо меҳру вафо гарм кунӣ оғӯшам,
Аз лаъли лабат сабӯ-сабӯ менӯшам.
Хоҳам, ки даме зеби канорам бошӣ,
Ошуфтаю зору беқарорам бошӣ.
Парвои мани музтару мискин чи кунӣ?
Файзи чаману фасли баҳорам бошӣ.
З-ишқат ба чаман булбули хуш илҳонам,
Ҳар шому саҳар ширу шакар мехонам.
Лутфе бинамо, то шиканад армонам,
Ман гармии оғӯши туро пазмонам.
Шукруллоҳ чун туро ба бар мегирад,
Хоки қадамат ба барги тар мегирад.
Ин дил ба Худо шӯру шарар мегирад,
Чашми тари ман нури басар мегирад.
Шукруллоҳ Сироҷ
-
#5
Чи гуна дӯст надорам туро, ки ҷони манӣ?
Ту гармии нафаси бӯса дар лабони манӣ.
Ман аз сабуи ду чашмат шароб менӯшам,
Ки, эй азизтарин отифа аз они манӣ.
Нигоҳи гарми ту гармии зиндагии ман аст,
Ту бо канори пур аз нур ошёни манӣ.
Ба ҳарфи нокасу кас ру маёр, ки ба Худо,
Гули сари сабади боғу бӯстони манӣ!
Ҳазор атри гулистон, ки ояд аз бағалат,
Шабеҳи тозағазалҳои шойгони манӣ.
Чӣ қадр ошиқатам, ахтарон гувоҳи мананд,
Ту офтоби манӣ, моҳи осмони манӣ
Насимгуна биёву бигир оғушам,
Зи бас ягонатарин ёри ҷовидони манӣ.
Ту баргузидатарин шеъри ноби Абдумалик,
Ту шоиронатарин ҳарфи достони манӣ!
Бобаки Суғдӣ
-
#6
Эй ёр, биё, беди лаби ҷӯи ту бошам,
Гар бод вазад, шона бар он мӯи ту бошам.
Болои сарат сояфикан чатр шавам ман,
Чун барг бирезам, ба сару рӯи ту бошам.
Ман бӯса занам рӯю баногӯши туро чанд,
Чун маст зи атри гули хушбӯи ту бошам.
Гар амр кунӣ, гӯш ба фармони ту ҳастам,
Бошад, ки ғуломе ба дару кӯи ту бошам.
Гар ҷону сар аз ман ту бихоҳӣ, диҳамат, лек
Бигзор шабу рӯз ба паҳлӯи ту бошам.
Ҷамшед Орифиён
-
#7
Ширин
Хор ману ту гул барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин,
Дилбари шӯху нозанин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Чашми сиёҳи сурмагин, қоши камони усмагин,
Лаъли лабат асал барин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Оғӯши дилбар ними шаб, бӯса ба бӯса лаб ба лаб,
Бӯсаи гарму оташин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Дилбари дилбари Чин, моҳу парию ангубин,
Аз ҳама ин ту беҳтарин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Бурда қарори ман зи даст, раҳравиҳои кабки маст,
Нозу адоҳоша бубин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Орифии хаста кунун, ба зулфи ту баста кунун,
Ғазалсаро гаштам чунин оҳ чи ширин, воҳ чи ширин.
Ошиқам, дар ҷигарам Тур нигаҳ доштаанд,
Чун туро дар нигаҳам нур нигаҳ доштаанд.
Ман агар бонги Аналҳақ назадам, айб магир,
Ошиқон ҳурмати Мансур нигаҳ доштаанд!
Ҷом пайваста ба каф дораму мастӣ наравад,
Чун ду чашми ту, ки махмур нигаҳ доштаанд.
Чашм – ин беадаб аз рони сапед ор накард,
Подшаҳро ба дари мӯр нигаҳ доштаанд.
***
Кас ба иҷбор дили кас натавонад, ки барад,
Давлат он нест, ки маҷбур нигаҳ доштаанд.
Дур аз музди Худо бод гуруҳе, ки ба нон,
Халқро бардаву муздур нигаҳ доштаанд!
***
Исми аъзам, ки ҳама дар пайи он гум шудаанд,
Рамзи ишқ аст, ки мастур нигаҳ доштаанд.
Аз Худо то ба худам роҳи дароз омадаам,
Аз худам то ба Худо дур нигаҳ дошаанд.
***
Турбатамро ҳама соҳибназарон бӯса зананд,
Маҳшари ишқаму дар гур нигаҳ доштаанд.
Исфандиёри Назар
-
#8
Рубоиву байтхои ошики
Рафтам, ки мабод бе ту хуш як нафасам
В-аз гардиши рӯзгор ин доғ басам
Гар марг нахезаду наёяд зи пасам
Охир рӯзе ба хидматат боз расам
Ай аз гули сурх ранг бирбудаву бӯ,
Ранг аз пайи рух рабуда, бӯ аз пайи мӯ.
Гулранг шавад, чу рӯй шӯйӣ, ҳама ҷӯ,
Мушкин гардад, чу мӯ фишонӣ, ҳама кӯ.
***
Бе рӯйи ту хуршеди ҷаҳонсӯз мабод,
Ҳам бе ту чароғи оламафрӯз мабод.
Бо васли ту кас чу ман бадомӯз мабод,
Рӯзе, ки туро набинам, он рӯз мабод!
***
Бар ишқи туам на сабр пайдост, на дил,
Бе рӯйи туам на ақл барҷост, на дил.
Ин ғам, ки марост, кӯҳи Қоф аст, на ғам,
Ин дил, ки турост, санги хорост, на дил.
Рӯдакӣ
-
#9
Хуршед нахоҳам, ки барояд то ту
Танҳо равию соя наёяд бо ту!
Шарбате аз лаби лаълаш начашидему бирафт
Рӯйи маҳпайкари ӯ сер надидему бирафт
Падид омад русуми бевафоӣ
Намонд аз кас нишони ошноӣ
Биё бо мо маварз ин кинадорӣ,
Ки ҳаққи суҳбати дерина дорӣ.
Лабаш мебусаму дар мекашам май,
Ба оби зиндагонӣ бурдаам пай.
На розаш метавонам гуфт бо кас
На касро метавонам дид бо вай
Висоли ӯ зи умри ҷовидон беҳ,
Худовандо маро он деҳ, ки он беҳ.
Абрукамон зи ғамат дилгирум,
Усма накаш ба Худо мемирум.
Навиштам аз ду зулфи банд бандат,
Навиштам аз лабони ҳамчу қандат.
Баландӣ то ки ёбад мисраи ман,
Навиштам аз қади боло баландат!
-
#10
шеърхои ошики точики, шеърхои ошики барои дустдошта, шеърхои ошики барои духтари дустдошта
Метарсам – Шеъри ошики
Ало, эй беҳтар аз дунё, зи чашмони ту метарсам,
Наметарсам, зи кас, аммо, зи чашмони ту метарсам.
Агар чашми ту фармояд: “ғуломам бош”, хоҳам буд
Ки аз баъди Худо танҳо зи чашмони ту метарсам.
Ду чашмони ту дарёянд, аммо сахт тӯфонӣ,
Наметарсам ман аз дарё, зи чашмони ту метарсам.
Чӣ савдоест дар чашмат, ки бо ин қадр шайдоӣ
Мани пуршӯру пурсавдо зи чашмони ту метарсам.
Зи чашмони ту метарсам, – агар пурсад маро зоҳид,
Ва ё аз маҳшари фардо? Зи чашмони ту метарсам.
Чунин мегӯяму аммо ба ёди чашмҳои ту
Дилам гум мезанад оё, зи чашмони ту метарсам?
Робия Холмирзо
-
#11
Абрукамон ту дилбари лабшакарӣ.
Сухтай дили ман кардай хуни ҷигарӣ.
Сад оташи тез агар расад бар ҷонам
Боке набувад агар ту бар ман нигарӣ
Ҷингила мӯи ту,
Бӯсаи абрӯи ту.
Ошиқи рӯят манам
Дилдодаи кӯи ту
Ёр аз дили мо хабар надорад,
Ё оҳи дилам асар надорад.
Ҷуз ишқ ҷаҳон ҳунар надорад
Ё дил ҳунари дигар надорад.
-
#12
Зинда бошен
ячи зинда дилен да!
-
#13
Эй ошиқ эй ошиқ эй ошиқ
Ҷонум дар ҷонут #ошиқ
Хдм. 
Шамс
Guest
-
#14
Эй ошиқ эй ошиқ эй ошиқ
Ҷонум дар ҷонут #ошиқХдм.
Далбаёб сааан
Ман хешро ҳанӯз ба хуби надидаам,
Ҳарчанд то ба кӯи балоғат расидаам.
Ман мастам ончунон зи майи ноби Мавлавӣ,
Себе зи боғи шоири аммо начидаам.
Бар қоғази сапеди суханҳои ман нигар,
Тасвири шеьру шоириямро кашидаам.
Дар пушти пардаҳои сукутофарини шаб,
Таьми лабони талхи ҷудои чашидаам.
Ман бо умеди дидани як субҳи интизор,
Пирохҳани шабони сияҳро даридаам.
Дар пушти кӯҳи фосила мехонадам касе,
Акнун садои даьвати ӯро шунидаам.
Ин батни хома холи шуд аз бас фишурдамаш,
Аммо ба ҷойи хома ман худро чакидаам.
Эй шеьр чун ту ойинаи ҳастии мани,
Ойинавор бош, туро баргузидаам.
Азизам ҳарчи кардӣ ман накардам,
Зади оташ ба ҷонам дард накардам.
Зади оташ миёни дӯсту душман,
Ҷудоиро ту кардӣ ман накардам.
**************************
Вақте, ки Худо тан офарид,
Аз барги гул зан офарид.
Эҳсоси ошиқ шуданро,
Ба хотири мард офарид.
**************************
Ҷавони ин баҳори умри одам,
Ҷавони бигзарад ба шодию ғам,
**************************
Фаромуш кун симоямро,
Ҳама меҳру вафоямро.
Наёри бар забони хеш,
Ки ман ёри ту будам пеш.
**************************
То нима шабҳо эй моҳутобам,
Кунам туро ёд эй ёри ҷонам.
Ду дидaам дар раҳат поянда гаштаст,
Ду дастам бар дуо бардошта гаштаст.
Ду поям бе танам сӯят шитобад,
Дилам андар фироқат ашк борад.
************************
Хумори хандаат ояд шабу рӯз,
Дилам бечоратар гардад рӯз аз рӯз.
Дилам хоҳад садои ширини ту,
Ду чашмам зори рухсори гули ту,
Гуло то кай намеои ба пешам,
Ман аз дурии ту бишкаста гаштам.
Дило! Ҷоно! биё наздам биё тез!
Ки ман сабре надорам то хазонрез!
************************
Шабе аз сӯзи дил гуфтам қаламро
Биё таҳлил кун дарди диламро
Қалам гуфто: Бирав бечора ошиқ
Надорам тоқати ин гуна ғамро
Ҳамеша ёди рӯят мекунам ман.
Ту гул ҳастиву буят мекунам ман.
Агар сад ёри ҷони дошта бошӣ,
Фидои тори муят мекунам ман.
**************************
Вақти рафтан ҷои зистан ёди рӯят мекунам
Баҳри дидан бори охир орзуят мекунам
Гар расад рӯзи қиёмат сар бурун орам зи хок
Бар умеди гуфтугӯят ҷустучӯят мекунам
**************************
Ман намегӯям ки маро дӯст дор
Ман намегӯям шав ба роҳам интизор
Аз хиёбон то ба чашми одамон
Ман намегӯям қадам бар ман гузор.
Номи некӯи ту бас бошад маро
Ёди дилҷӯи ту бас бошад маро
Зинда бошӣ гоҳ-гоҳ аз дур ҳам
Дидани рӯи ту бас бошад маро
Нигоҳат мекунам нигоҳ надорӣ.
Ошиқат манам парво надорӣ.
Ошиқ ба туӣ бепарво шудам,
Дар ишқи ту месузаму хабар надорӣ.
***************************
Овози туро зи сад ҷаҳон мешунавам.
Бо гӯшу дилу гӯши ҷон мешунавам.
Овози ту гар зи боғи гулҳо ояд,
Аз байти садои булбулон мешунавам.
**************************
Аз куча гузар ман аз барои ту кунам.
Назарро ба чашмони сиёҳи ту кунам.
Дидам,ки миёни сад кас нишастаи,
Сад касро салом ман аз барои ту кунам.
*************************
Садои ту садои нозу роз аст,
Аҷиб аст, пурнаво аст, ҳамчу соз аст.
Даво аст баҳри дардҳо байни шабҳо,
Ором аст мисли баргҳо дар саҳарҳо
Хумори манзили кӯи ту дорам.
Умеди дидани рӯи ту дорам .
Сари андешаам аз рӯи дастат,
Хумори рӯи зонуи ту дорам.
***********************
Суруди нотамоми ман туи ту.
Ҳаёти бардавоми ман туи ту.
Ба гардуни хаёлам эй азизам,
Ҳамеша моҳи тобонам туи ту.
***********************
Ғам махур ошиқ, ки ғамхорат манам.
Ин ҷаҳону он ҷаҳон ёрат манам.
Гар надори рӯз ту парвои ман,
Шаб биё эй ёри шаб ёрат манам
***********************
*****, ҳусни ту саргарми савдои дилам бошад,
Азоби меҳри ту дар мавҷи дарёи дилам бошад.
Дигар асло намехоҳам касеро ман ба ғайр аз ту,
Илоҳо меҳри ту оғозу анҷоми дилам бошад.
Навои ишқи мо ноҷур монад,
Чароғи бахти мо бенур монад.
Надонистем қадри якдигарро,
Ду дасти мо бурун аз гӯр монад.
****************************
Ба пеши рӯ фақат рӯи ту бинам.
Фақат ёди ту ояд бар сари ман.
Дарин мулки калон ҳар ҷо,ки боши,
Суроғат мекунам эй ******* ман.
****************************
Баҳорамро зимистон карда рафтӣ.
Ҳаётамро шабистон карда рафтӣ.
Ҳаётам бо ту буд ширину *******
Чаро онро ғамистон карда рафтӣ.
****************************
Намегӯям ту хушрӯи азизам,
Намегӯям ту дилҷӯи азизам.
Фақат ман як сухан дорам,
Туро ман дӯст медорам.
****************************
Тоҷикдухтар,чи гуна чашмон дорӣ,
Азизи ман биё беморам имшаб
Ситора дар само мешморам имшаб.
Ман ки мурдам зи ғам парво надори.
Туро ман бар Худо меспорам имшаб.
************************
Туро бар сина ҷо кардам ба ҷонам ошно кардам.
Маро аз худ бадар карди Худо ҳофиз.
Ало ай раҳнамои дил маро афканда пой бар гил.
Раҳи худро дигар карди Худо ҳофиз.
**************************
Тарки ёрӣ кардиву ман ҳамчунон ёрам туро.
Душмани ҷониву аз ҷон дусттар дорам туро.
Гар ба сад хори ҷафо озурда сози хотирам.
Хотири нозук ба барги гул наёзорам туро.
*******************************
То ту ба додам мерасӣ, оҳам ба кайвон мерасад,
То ту ба қадрам мерасӣ, умрам ба поён мерасад.
То ёри роҳам мешавӣ, аз роҳ берун мешавам,
То мушкил осон мекунӣ, сад марги осон мерасад.
То ёд меорӣ зи ман, бе ёд меафтам зи дард,
******************************
Пазмони туам, вале ту пазмони дигар.
Қурбони туам, вале ту қурбони дигар.
Чун ноз кунӣ, ба ҷону дил мақбулам,
Ҷонони манӣ, вале ту аз они дигар.
Бо ёди ту шаб, рӯз ба фармони туам,
Аммо ту чаро барои фармони дигар?
*******************************
Имшаби ман боз бе оғӯши ту,
Андар оғӯши садоқат мурд, мурд.
Ишқи ман ҷовид бимонад, то абад,
Меҳри ту андар хиёнат мурд, мурд.
*****************************
Менависам бар китоби чашми ту.
Бо қаламҳои нигоҳи гарми хеш.
Беҳ зи чонам дусттар дорам туро,
Мефишонам пеши поят қалби реш.
***********************
Дар оғӯшат бисӯзон оташи ман,
Ба шарте синаат оташ бидорад.
Магар дар синаат хоҳиши ҷонсӯз,
Бароям ҳар чӣ хоҳам, он чӣ дорад?
*****************************
Ҳуруфи ишқро дар дафтари ғам,
Паси ҳам чида-чида зор гирям.
Намояд нақши руйи ёри саркаш,
Қаламро баҳри ҳадя месупорам.
*****************************
Ҳалқа месозад миёнатро ба шавқ гар ёри ту,
Ёд овар, ҳалқаҳои муйи ту дар гарданам.
Гар бубахшӣ накҳате дар бистари ӯ аз висол,
Ёд овар, дар ҷудоиҳо ба фурқат мурданам.
*******************************
Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест,
Сабз гардад боз рӯзе бусаҳои дигаре.
Зиндагӣ бо созҳояш, сӯзҳое дар бағал,
Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре.
**************************
Чашм то барҳам задам, умрам зи сӣ бигзаштааст,
Гарчӣ дидам лаззате як, даҳ азоб омад мудом.
Боз ман навмед не, навмед шайтон асту бас,
Роҳи хуршедам бипоям, рӯзҳо то пайки шом.
*******************************
Синаат болини ман буд, ин ки ин дам бе ман аст,
Инакам, болини ёри дигарат шуд, бок нест.
Боз поён мешавад ин шоми беболиниям,
Ҷуз Худо дар ин ҷаҳон аз тухми Одам тоқ нест.
Эҳсоси ишқи сабз
Ассалом эй ишқи поки ҷони ман,
Дуруди бепоён бар булбули хушхони ман.
Ман ошиқи танҳо туям эй ҷони ман,
Ошиқи дигар шавам бимирам ҷону ҷонони ман.
************************
Он абрӯву ҷамоле, ки турост,
Он суханони ширине, ки турост.
Чун бингарам бар дигарон наёбам
Ҳеҷ, он зебоие, ки мисли турост.
************************
Он касе, ки ман хоҳам ту боши,
Он касе, ки ман дуст дорам ту боши,
Дар ин дунё ҳар чи хоҳад дили ман,
Он касе, ки хоҳад дили ман ту боши.
************************
Ҳар гаҳ, ки туро бинам дилам гуяд ишқ,
Номат бар забон орам дилам гуяд ишқ.
Ҳар шому саҳар дар фикри туям ман,
Дар куҷое, ки набошам дилам гуяд ишқ.
************************
Ман мехонам барои шумоён эй дӯстон,
Ман мехонам барои шумоён эй ошиқон.
Барои хурсандии шумоён эй Тоҷикон.
Ишқи худро мегӯям бар шумо эй рафиқон.
Ман ошиқаму ошиқ хоҳам буд ҳамеша,
Бо ишқи худ созам, ошиқ шуморо эй азизон.
Гӯш кунед ин ишқрову халоват баред,
Якҷоя бо маҳбубатон даст ба қарсақ баред.
************************
Зиндаги бе ишқ ба ман чи бошад?
Зиндаги бе ҷони ширин чи бошад?
Гар ҳазор сол умр бинам ман,
Зиндаги бе ёри ҷонон чи бошад?
************************
Ман ошиқи туям, ту хабар надори,
Дар ҷустуҷӯи туям, ту хабар надори.
Ҳар шабу ҳар рӯз дар фикри туям ман,
Охир дилдодаи туям, ту хабар надори.
************************
Мардум аз суханони ту ба ханда оянд,
Ошиқон аз нигохи ту ба ханда оянд.
Ҳар кас ки ба чеҳраи хандонат бингарад,
Дар гиря бошанд ҳам ба ханда оянд.
************************
Шеъри ман барои туст эй _____________,
Ишқи ман барои туст эй _____________.
Гар ту дӯст дори маро аз таҳти дил,
Ҷони ман фидои туст эй _____________.
************************
Ҳамчун ту ман дигар ёр надорам,
Ошиқи туяму бар дигар кор надорам.
Туро меҷӯяму ҳамеша фикрам бо туст,
Монанди ту гули зебои бехор надорам.